MICROFOON VAN DE MAAND JUNI 2023

De Schoeps CM 640 is de vreemde eend in de bijt onder de Schoeps microfoons. Het merk heeft een even grote reputatie als Neumann en wordt zeer gerespecteerd in de audiowereld. De microfoons hebben een nauwkeurig, neutraal geluid, vaak favoriet bij het opnemen van klassieke muziek.

Helaas is de CM 640 als 'buitenbeentje'; voor velen een stuk minder interessant. De hele CM-serie lijdt hier onder, wat naar mijn mening niet terecht is.

De CM 60 voorversterker, die gebruikt kon worden met een aantal verwisselbare capsules, werd geïntroduceerd in 1960, het was de laatste buizenmicrofoon van Schoeps en was gebaseerd op de EF 94 buis, die eerder werd gebruikt voor andere buizenmicrofoons van het bedrijf. De membranen waren van nikkel, zoals bij eerdere Schoeps-modellen.

Het was de opvolger van de geweldige M 221, de eerste echt kleine buizenmicrofoon, met een diameter van slechts 20 mm, die was uitgerust met de beroemde Telefunken AC 701k buis.

De CM 60 microfoons (25 mm diameter, lengte 152 mm, gewicht 148 gr) werden genoemd naar de capsules: CM 63 - omnidirectioneel, CM 64 - standaard cardioïde, CM 640 - spraakcardioïde, CM 65 - met een schakelbaar omni / cardioïde patroon, CM 65 S - schakelbare omni / cardioïde, met een capsule die kan draaien en zwenken, en de CM 66 (D) met drie patronen, de D-versie had een schakelbare pad van 15 dB. De EF94-buis was in plaats van gesoldeerd, geveerd opgehangen en kon daardoor gemakkelijk worden vervangen.

De microfoons werden verkocht door Schoeps en Telefunken. Strässer GMBH, een bedrijf uit Stuttgart, Duitsland, verkocht veel CM 640 spraakcardioïden, als onderdeel van hun PA-systemen, die voornamelijk bedoeld waren voor kerken.
Waar andere CM's werden verkocht aan studio's, waar ze nog steeds worden gebruikt, overspoelde de CM 640's met Strässer logo de tweedehandsmarkt, vanaf de jaren tachtig, vooral in Duitsland.

Voor spraak was het membraan stijver opgehangen dan de reguliere CM 64, om een ​​afzwakking onder 200 Hz te creëren (laag af filter), en was hij minder gevoelig, voor gebruik onder ongunstige omstandigheden in galmende ruimtes (zoals kerken).

Deze factoren beperken het gebruik van de 640s tot 'close miking' doeleinden, wat niet betekent dat ze geen geweldig geluid produceren. Andere fabrikanten verkopen ook goed klinkende microfoons met een permanente basonderdrukking, om het nabijheidseffect tegen te gaan: bijvoorbeeld de Neumann KMS 104 & 105 zangmicrofoons.

Om het nog ingewikkelder te maken maakte Schoeps de CM 60 voorversterkers in twee uitvoeringen: met 200 Ohm output, gemarkeerd op de behuizing met een blauwe stip, en een 50 Ohm versie, gemarkeerd met een rode stip. Die laatste had een output die 6 dB lager was.
Je hebt dus een goede voorversterker of een Cloudlifter nodig om de rood gestipte CM 640 op niveau te brengen voor moderne opnames.

In 1965 presenteerde Schoeps een getransistoriseerde versie, de CMT-serie, deze waren de eersten die fantoomvoeding gebruikten, de diafragma's waren gemaakt van mylar, voor een verbeterde betrouwbaarheid. De capsuletypes bleven hetzelfde; CMT 52-omni, CMT 54 - cardioïde, CMT 540 - spraakcardioïde, CMT 55 - schakelbaar omni/cardioïde en CMT 56 omni/cardioïde/acht, met een enkel diafragma. Specificaties liggen dicht bij die van hun huidige capsules. Ze werden tot in de jaren tachtig geproduceerd.

Dit is een van de modellen die te vinden zijn in mijn boek Witnesses of Words. Meer informatie daarover is te vinden op: www.witnessesofwords.com